50 lat Kodeksu pracy. Początek i kierunek polskich regulacji

26 czerwca 1974 r. zdarzyło się wiele, tego dnia uchwalono również w Polsce Kodeks pracy. Uchylał on lub zmieniał ponad 40 aktów prawnych, w tym także ustawy z 1919 r. o czasie pracy, które rodowodem sięgały czasów zaborów – dopiero dzięki niemu polskie prawo pracy pożegnało się ostatecznie z ustawodawstwem zaborczym. Mimo że od tamtej pory upłynęło pół wieku, a dokument przeszedł ponad 100 (mniejszych lub większych) nowelizacji, to do dziś można w nim odnaleźć normy prawne w oryginalnym brzmieniu. Kwestią, która z całą pewnością uległa zmianie od tamtego czasu, jest rola Kodeksu pracy. Podczas gdy obecnie Kodeks pracy określa prawa i obowiązki pracowników i pracodawców – czyli obu stron stosunku pracy – w pierwotnej wersji wprost adresował jedynie prawa i obowiązki pracowników. Pozycja zakładu pracy jako strony stosunku pracy była więc jeszcze mocniejsza. W pierwotnym brzmieniu praca była nie tylko podstawowym prawem, ale przede wszystkim obowiązkiem oraz sprawą honoru każdego obywatela. To ona miała za zadanie ugruntowywać poczucie praworządności i kolektywizmu w społeczeństwie. – r. pr. Łukasz Chruściel, r. pr. Kinga Polewka-Włoch oraz Katarzyna Stępień dla Rzeczpospolitej.

Artykuł  dostępny tutaj.