Pracownik powinien udowodnić lub wykazać z wysokim prawdopodobieństwem, że we wskazanych dniach pracy lub dniach wolnych od pracy pracował w interesie i co najmniej za dorozumianą akceptacją pracodawcy w konkretnej i weryfikowalnej liczbie godzin nadliczbowych. Pracodawca może to kontestować przeciwdowodami, że taka potrzeba nie wystąpiła, ponieważ te zadania pracownik mógł i powinien był wykonać w granicach normalnego czasu pracy. – dla Rzeczpospolitej komentuje r. pr. Sandra Szybak-Bizacka.
Artykuł dostępny jest tutaj.