Poradnik: Benefity od firmy. Sprawdź, czy zapłacić od nich ZUS – część 2

Poza wynagrodzeniem pracodawca może przekazać pracownikowi także świadczenia w formie rzeczowej albo np. usługi. Kiedyś zatrudnieni mogli liczyć przede wszystkim na paczki i bony świąteczne, ale dziś w większych firmach standardem jest już oferowanie pakietu medycznego lub karty sportowej, a niektórzy wręczają karty lunchowe, opłacają przedszkola dla dzieci pracowników czy wykupują zatrudnionym polisy ubezpieczeniowe. Świadczenia pozapłacowe mogą być finansowane ze środków obrotowych albo zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. I nie jest to różnica tylko dla księgowych, bo od źródła finansowania w dużej mierze będzie zależało, czy od wartości takich świadczeń należy odprowadzić składki do ZUS. W poradniku przypominamy obowiązującą wykładnię na temat świadczeń pozapłacowych dla zatrudnionych.

Część 2. Świadczenia związane z wypoczynkiem

Pierwszą z wymienionych w definicji form działalności socjalnej są usługi świadczone na rzecz różnych form wypoczynku. Świadczenia te mogą mieć formę finansowania, dofinansowywania lub też organizowania wypoczynku dla osób uprawnionych do korzystania z funduszu. Najczęściej spotykanymi w praktyce świadczeniami są dofinansowania do wypoczynku pracowników, których wysokość jest uzależniona od sytuacji socjalnej pracownika (np. dochodu na członka rodziny), tzw. wczasy pod gruszą. Nie jest to jednak jedyna możliwość.
W ramach tej grupy świadczeń pracodawcy mogą również finansować lub dofinansowywać:

1. wyjazdy zorganizowane przez biura podróży,
2. firmowe wyjazdy integracyjne,
3. wycieczki,
4. zimowiska,
5. obozy,
6. kolonie,
7. wczasy,
8. pobyty w sanatoriach i ośrodkach leczniczych.

W kontekście samej możliwości finansowania lub dofinansowywania świadczeń związanych z wypoczynkiem nie ma znaczenia, czy jest to wypoczynek zorganizowany przez pracodawcę, pracownika samodzielnie lub biuro podróży. Nie ma również znaczenia destynacja ‒ finansowane mogą być zarówno wyjazdy krajowe, jak i zagraniczne, choć kiedyś ustawa zakazywała finansowania wyjazdów zagranicznych. Ograniczenia w tym zakresie może przewidywać jednak regulamin wewnętrzny przyznawania świadczeń. Jeżeli świadczenie jest sfinansowane z środków funduszu, to będzie korzystać ze zwolnienia ze składek na ubezpieczenia społeczne oraz ubezpieczenie zdrowotne.

Z odmiennymi zasadami mamy do czynienia na gruncie przepisów podatkowych. Przewidują one różne zwolnienia dla poszczególnych świadczeń z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Oprócz ogólnego zwolnienia z opodatkowania świadczeń do łącznej kwoty 1000 zł w danym roku podatkowym (obecnie zwiększonego czasowo na podstawie przepisów covidowych do 2000 zł) dla świadczeń z funduszu przepisy przewidują szczególne zasady w przypadku dopłat do wypoczynku dzieci. Dopłaty do wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonych z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu ‒ dla dzieci i młodzieży do lat 18 ‒ finansowane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych podlegają zwolnieniu z opodatkowania w pełnej wysokości. Podczas tworzenia regulaminu warto wprowadzić jasne zasady związane z dokumentowaniem tego rodzaju wyjazdów. Przepis ten nie znajdzie zastosowania w przypadku, gdy wyjazd nie będzie zorganizowany przez podmiot prowadzący tego rodzaju działalność, co wymaga zweryfikowania. Brak odpowiedniej dokumentacji może prowadzić do zakwestionowania świadczenia i naliczenia z tego tytułu podatku. Warto również zaznaczyć, że dofinansowanie przysługuje jedynie do wypoczynku dzieci do 18. roku życia. Jeżeli wyjazd miałby mieć miejsce po ukończeniu przez dziecko 18. roku życia, to zwolnienie nie będzie mieć zastosowania.

Pełna treść poradnika została opublikowana w Dzienniku Gazety Prawnej: tutaj.